Een nieuw gebouw in Ehtiopië
Vanwege ruimte gebrek op in de school is er een plan gemaakt om een nieuwe gebouw te plaatsen op het schoolterrein.
Toekomstige evenementen
Ethiopische maaltijd
Graag nodigen wij u uit voor de Ethiopische Maaltijd deze vindt plaats op 15 en 16 oktober in het parochiecentrum naast de St. pancratiuskerk dorpstraat 113, Castricum.
In Memoriam
Door pastoor Kaleab
Jeanneke
Het was 11 augustus 2016 rond 16 uur. Samen met Annie bezocht ik Jeanneke in het Hospicehuis in Alkmaar waar zij sinds 17 mei verbleef. Wekelijks gingen wij daar naar haar toe. Bij binnenkomst voelde ik dat het leven van onze lieve Jeanneke bijna voorbij was.
Na 4 maanden strijd bleek haar ziekte het te hebben gewonnen. Wij hebben die middag vervuld van verdriet afscheid van Jeanneke genomen, De volgende ochtend zag ik een gemiste oproep van Niel en wist wat dat betekende.
Alle herinneringen kwamen bij me boven. Onze eerste ontmoeting in Castricum bij de ziekendag, waarna we 8 jaar lang samenwerkten. Er ontstond een sterke band tussen ons en het was fijn om met Jeanneke te werken. Zij was zacht, lief, intelligent en diep gelovig.
Een vrouw met een gouden hart. Geven was haar leven. Zij was gewoon te goed voor deze wereld en zeer betrokken.
Met haar man en dochter vormde zij een warm en liefdevol gezin. Zij was een bijzondere moeder voor haar dochter, maar ook een lieve dochter voor haar ouders en een fijne zus.
Jeanneke zat in het kerkbestuur en samen zaten wij bij het Regionale diaconaal centrum (R.D.C.). Maar vooral de MOV groep en Ethiopië creëerde een sterke band tussen ons. Zij was de brug tussen onze parochie en de projecten in Ethiopië. Vier keer gingen we samen naar Ethiopië. De kinderen in de sloppenwijken droeg zij een warm hart toe. Zij gaf hen veel liefde en was als een moeder voor hen. Zij zei ook altijd MIJN kindertjes in Ethiopië. Onvermoeibaar zette zij zich voor hen in door activiteiten te organiseren om zo geld in te zamelen. Zelfs op haar sterfbed dacht zij nog aan hen, want toen iemand van het RDC haar vroeg of er iets was dat zij voor haar kon doen, antwoordde zij: “ja zeker, geld inzamelen voor mijn kindertjes in Ethiopië.” Tot het laatste moment was zij bezig met Ethiopië. Jeanneke kon mensen motiveren, inspireren en binden. Alles wat zij deed, deed ze met hart en ziel. Haar dood is een groot verlies voor haar familie, vrienden en onze geloofsgemeenschap. En ook voor mij is het een groot verlies. Ik heb een grote steun verloren, een goede vriendin. Onze kinderen hebben hun moeder verloren. Als Jeannke in Ethiopië was, deed ze van alles met de kinderen, spelletjes, ze danste met hen en at met hen. Ze liet hen zien dat zij dicht bij hen was of één van hen was. Zij gaf hen een luisterend oor en antwoord op al hun vragen. Niets was haar te veel.
Vorig jaar oktober was Jeanneke in Ethiopië. Zij beloofde haar kinderen om dit jaar in november terug te komen. Gelukkig zijn er anderen die haar werk willen voortzetten en mij zullen vergezellen. Jeanneke hoeft niet langer één keer per jaar naar de kindertjes. Vanaf nu is zij altijd met hen in haar geest. Vanuit de hemel zal zij zeker alles regelen.
Jeanneke wat was jij een mooi mens! Wat hebben we een mooie tijd gehad samen. Wat zal ik jou missen.
Je gaf je leven voor de armen, de zieken en de zwakken in navolging van Jezus. Ik ben verdrietig maar trots op je. Ik ben gebroken maar voel mij sterk om jou werk voort te zetten. Ik zal je missen maar weet zeker dat je nu in Gods handen bent.
Je blijft in mijn hart. Ethiopië zal je nooit vergeten. Iemand heeft mij een kaart gestuurd met de mooie woorden: ” Een mooie vlinder is weggevlogen naar dáár, waar het altijd licht zal zijn”.
Rust zacht.
